* رشد بیش از حد و نابجای مو (هایپرتریکوز؛ hypertrichosis) عبارت است از رشد بیش از حد مو در مناطقی از بدن که به طور معمول دارای مو نیستند. مصرف داروهایی مانند فنی‌تویین، ماینوکسیدیل، سیکلوسپورین، استازولامید، پسورالن‌ها، زیدوودین و دیازوکساید می‌تواند موجب بروز این نوع رشد موی غیروابسته به آندروژن شود.
* نوع با علت ناشناخته بیماری ممکن است در هر نژادی دیده شود ولی در نژاد آسیایی شایع‌تر است.
* ممکن است موهای ناحیه پیشانی و ابرو پرپشت‌تر از معمول باشند.
* افزایش موضعی رشد مو در سطح بازکننده بازوها (هایپرتریکوز ارنج) در کودکان و بزرگسالان غیرمعمول نیست.
درمان‌های مرسوم
* درمان‌هایی که در مبحث درمان پرمویی (مبحث ۴۷) ذکر شد در اینجا نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
ضمنا چنان‌چه رشد نابجای مو، ناشی از مصرف داروی خاصی است باید آن دارو، طبق نظر پزشک قطع یا داروی دیگری جایگزین آن شود.
* فرق هایپرتریکوز و هیرسوتیسم چیست؟
هایپرتریکوز عبارت است از رشد بیش از معمول مو در نقاطی که به طور طبیعی مو رشد نمی‌کند یعنی در ناحیه پیشانی و گیجگاه و یا سطح بازکننده بازوها، در حالی که در هیرسوتیسم، رشد بیش از حد مو در نواحی طبیعی ولی با الگوی مردانه در خانم‌ها اتفاق می‌افتد.