– شالازیون – chalazion واژه‌ای یونانی به معنی دانه تگرگ است و به برجستگی کوچکی گفته می‌شود که در لبه پلک در زیر پوست ایجاد می‌شود و علت ایجاد آن، انسداد مجرای خروجی غدد ترشح کننده چربی پلک و تجمع مواد ترشح شده در غده است.
شالازیون ممکن است در ابتدا ملتهب و توام با درد و قرمزی و شبیه گل مژه باشد ولی پس از مدتی، قرمزی کاهش می‌یابد و توده متورمی در لبه پلک یا در ضخامت پلک باقی می‌ماند. گاهی از ابتدا، شالازیون به شکل یک توده برجسته بدون درد و قرمزی ظاهر می‌شود.
– معمولاً شالازیون مشکل چشمی ایجاد نمی‌کند و خود به خود طی چند هفته تا چند ماه از بین می‌رود.
شالازیون‌های بزرگ به خصوص چنان‌چه در پلک‌های بالایی ایجاد شده باشند بر قرنیه فشار وارد می‌آورند و با تغییر شکل قرنیه باعث آستیگماتیسم می‌شوند.
درمان‌های مرسوم
- شالازیون‌های خیلی کوچک که ظاهر آن‌ها ناخوشایند نیست نیاز به درمان خاصی ندارند.
- شالازیون‌های بزرگ‌تر، پس از تشخیص به وسیله چشم پزشک با استفاده از بی‌حسی موضعی بیرون آورده می‌شوند. روش دیگر درمان شالازیون، تزریق کورتون در داخل ضایعه. در لبه پلک است.
– آیا ممکن است شالازیون عود کند؟
– بله، در تعدادی از افراد شالازیون به طور مکرر عود می‌کند که در این صورت باید بیمار به چشم پزشک مراجعه نماید زیرا در بعضی موارد بیماری‌های جدی چشم مانند تومورهای بدخیم پلک با شالازیون اشتباه گرفته می‌شود و تشخیص تنها به وسیله چشم پزشک امکان دارد و همچنین در برخی از موارد، بیماری‌هایی مانند التهاب لبه پلک – بلفاریت) یا مشکلات غدد ترشح کننده چربی لبه پلک باعث بروز شالازیون مکرر می‌شود که این موارد نیز باید به وسیله چشم پزشک تحت درمان قرار گیرد.