پیرچشمی – presbyopia، قسمتی از روند طبیعی افزایش سن است و هنگامی ایجاد می‌شود که عدسی چشم به تدریج قدرت انعطاف خود را از دست می‌دهد.

– معمولاً پیرچشمی از سن حدود ۳۰ تا ۴۵ سالگی در همه افراد شروع می‌شود و نمی‌توان از ایجاد آن پیشگیری کرد.

– بعضی از علایم پیر چشمی عبارتند از: گرفتن صفحه مورد مطالعه در فاصله ای دورتر از چشم، تاری دید در فاصله مطالعه طبیعی و خستگی چشم و سردرد در هنگام انجام کار نزدیک به وسیله چشم.

– افراد نزدیک بین و دوربین، به دو عینک، یکی برای دید دور و دیگری برای دید نزدیک پیدا می‌کنند و یا می‌توانند از عینک دو دید یا دوکانونه – bifocal) استفاده نمایند. مزیت نزدیک بینی کمتر از ۳ دیوپتر آن است که این افراد پس از شروع پیرچشمی می‌توانند عینک دورخود را بردارند و بدون عینک مطالعه کنند. اما افراد مبتلا به نزدیک بینی متوسط و شدید پس از شروع پیرچشمی علاوه بر عینک دور به عینک مطالعه هم نیاز دارند و در واقع دید آن‌ها مزیتی نسبت به افراد طبیعی نخواهد داشت.

نکته

لیزر، تأثیری بر روی قدرت متمرکزکننده عدسی چشم ندارد و در نتیجه، نمی‌تواند پیر چشمی را درمان کند.

– معمولاً در پیرچشمی، دید دور خوب است و دید نزدیک دچار تاری می‌شود زیرا کاهش دامنه تطابق در اثر تغییرات سنی طبیعی در عدسی چشم روی می‌دهد.

درمان‌های مرسوم

– پیرچشمی، پس از تشخیص به وسیله چشم پزشک یا متخصص بینایی سنجی – اُپتومتریست) و با عینک یا لنز تماسی اصلاح می‌شود. در افراد دچار سایر مشکلات انکساری چشم، عدسی‌هایی محدب مورد استفاده قرار می‌گیرند. در بعضی افراد, افزودن عدسی‌های دوکانونه – bifocal) به عینک قبلی کافی است. اگر توانایی تغییر تمرکز تصویر کاهش پیدا کند باید مطابق با آن نمره عینک عوض شود. در بعضی از افراد برای کاهش نیاز به عینک دوکانونه یا عینک مطالعه، لنز تماسی برای اصلاح دید نزدیک یک چشم و دید دور چشم دیگر تجویز می‌شود که به آن روش تک دید – monovision) گفته می‌شود. گاهی این روش با درک عمق تداخل می‌کند. عینک‌های دوکانونه و تماسی چند کانونه جدیدتری هم ساخته شده است که به طور همزمان دید نزدیک و دور را اصلاح می‌کند.

– آیا می‌توان برای اصلاح پیرچشمی از لنز داخل چشمی استفاده کرد؟

– بله می‌توان از لنزهای داخل چشمی – intraocular lenses; IoL) تطابقی برای اصلاح پیرچشمی استفاده کرد. این لنزها در زیر قرنیه کاشته می‌شوند.